Luister eens...

Het jaar 1528 - Hasselt

  • Geschreven door Joke Eikenaar
  • Leestijd 4 minuten
  • 1511 x bekeken

Stemmen, gezang, gelach. Ties hoorde ze van verre. De wasvrouwen onderaan de dijk. Het geluid zwol aan bij iedere stap. Tenslotte zag hij ze. Aan de waterkant waren vier vrouwen druk in de weer met wasgoed.

Start Het jaar 1528 - Hasselt

‘Dag dames,’ groette Ties. Hij nam met een zwaai zijn hoed af en boog. Ze giechelden gesmoord. Het waren fatsoenlijke vrouwen, die riepen niet zomaar iets terug. Ties knipoogde en wilde doorlopen, richting het veer, maar een half bouwwerk in de rivier trok zijn aandacht. Wat mooi voor Hasselt, dacht Ties een moment, eindelijk een brug hier. Maar meteen wist hij dat het niet klopte. Er was iets mis. De werkers waren niet bezig te bouwen, maar braken juist af.

De verbazing moest op zijn gezicht te lezen zijn. Een van de wasvrouwen, die met een mand vol linnengoed de dijk opklom, liet een schamper lachje horen. ‘Ja speelman, hoe vind je die? Hadden we eindelijk toestemming voor een brug, moeten we ‘m weer slopen.’ ‘Maar… Wat…?’ ‘Ach ja, Zwolle natuurlijk. Die stad ligt ook aan deze rivier en gunt het ons niet. Al jaren, misschien eeuwen, vraagt Hasselt om een brug. Dit is een bedevaartsoord. Er komen hier zoveel mensen die het water over willen. Het veer kan de drukte soms helemaal niet aan. Maar Zwolle hield het altijd tegen. Bang dat haar schippers tol moeten gaan betalen, en dat de brug Hasselt te veel welvaart zal brengen. Maar Zwolle kreeg mot met de bisschop, en die keurde prompt de Hasseltse aanvraag voor een brug goed.’

‘Maar? Wat gebeurde er?’ ‘Zwolle was niet blij. Jaloers. Dat wil ook een goede zeeverbinding, zonder obstakels. Zij hebben dertig jaar geleden al verzocht om een kanaal naar de IJssel, maar daar hebben Deventer en Kampen een stokje voor gestoken. En nu mocht concurrent Hasselt een brug. Het was misschien goed gegaan als de bruggenbouwers de Zwolse schippers niet zo gepest hadden en niet met stenen hadden bekogeld. Hoe dan ook: Het eerste dat Zwolle deed toen de relatie met de bisschop weer goed was, was klagen over deze brug.’ ‘En toen moest de brug weer weg?’ ‘Dat heb je goed geraden.’

Geschreven door Joke

Joke Eikenaar is illustrator en schrijfster en woont dichtbij Zwolle. Geschiedenis is haar passie. Met name die van de Lage Landen boeit haar enorm. Voor haar historische romans en verhalen dompelt ze zich met veel liefde onder in uitgebreide research.