Het jaar 1490 - Hulshorst

Doek met brood en worst

‘Avond,’ groette Ties. De man knikte. Hij had zijn mond vol. Op zijn schoot lag een doek met brood en worst. Ties hield even zijn pas in. Hij voelde ineens zijn lege maag. ‘Goeie avond,’ kwam het antwoord. ‘Wil je iets eten? Kom, zit bij mij. Ik heb wel zin in wat gezelschap.’ ‘Nou, graag!’ zei Ties gretig. Terwijl ze aten vertelde de man wat hij beleefd had. Dat hij was weggejaagd van het marktplein van Harderwijk, maar bij de Hanzeschippers op de kade goede zaken had gedaan. Kun je als marskramer niet bij de Hanze?’ vroeg Ties tussen twee happen door. ‘Of is dat alleen voor stadsbewoners?’ ‘Nee joh, ik wil eigen baas zijn. Reken maar dat de Hanze veel voordelen heeft, maar ook veel regels.

Wist je dat..

Wist je dat álle vis die in de Zuiderzee van Muiden tot Kampen gevangen wordt, naar Harderwijk gebracht moet worden? Daar wordt de vis afgeslagen en de prijs bepaald. Harderwijk heeft het zogeheten stapelrecht op vis. Niks vrijheid voor vissers. En ik wil voor mijn waren m’n eigen prijs bepalen.’ ‘Ach ja, ik weet er niet veel van. Ik zie alleen de rijkdom van de Hanze.’

Handelswegen

‘Nou, wat heel fijn is: hun handelswegen. Ik ben gisteren uit Arnhem gekomen. Over de Hanzeweg van die stad naar Harderwijk. Dwars over de Veluwe. Veilig en goed. Vanuit Harderwijk vertrekken veel van dat soort wegen, overal heen. Dus wij zijn dom.’ ‘Hoezo?’ ‘Omdat wij over dit pad lopen, dat de helft van het jaar onder water staat. Zo ineens, water vanaf de heuvels daar, of vanuit de zee.’ ‘Echt?’ ‘Zeker! Ik haal hier bijna altijd natte voeten. En steeds meer kust verdwijnt in de golven. Ken je het kasteel van Bijssel, hier iets verderop? Dat is nu voor de derde keer landinwaarts verplaatst. Twee eerdere versies zijn weggespoeld.’ ‘Maar waarom neem je dan tòch dit pad?’ vroeg Ties. ‘Het is de kortste route naar Elburg,’ grinnikte de man. ‘Zo. Nu heb ik wel zin in een deuntje. Speel eens wat?'